ทาร์ทารัส Tartarus                  ในเทพปกรณัมคลาสสิก เบื้องล่างของยูเรนัส (ท้องฟ้า) ไกอา (ผืนดิน) และ พอนตัส (ทะเล) ทาร์ทารัส หรือ ทาร์ทารอส (กรีกโบราณ: Τάρταρος แปลว่า "สถานที่ลึก") เป็นหลุมลึกหรือห้วงอเวจีที่ลึกและมืดมนไม่มีที่สิ้นสุด ถูกใช้เป็นสถานที่คุกมืดสำหรับทรมานและทำให้ได้รับความเจ็บปวดแก่โครนอสซึ่งอยู่ใต้โลกบาดาล เป็นที่ที่ซุสใช้เคียวของโครนอสสับโครนอสผู้เป็นบิดาเป็นพันชิ้นแล้วโปรยลงไปในนรกทาร์ทารัสตามตำนานกรีก ในกอร์จิอัส ผลงานของเพลโต (ประมาณ 400 ปีก่อนคริสตกาล) ได้เขียนไว้ว่า                  เช่นเดียวกับสิ่งดั้งเดิมอื่น ๆ (เช่น โลกและเวลา) ทาร์ทารัสเองก็เป็นอำนาจหรือเทพที่มีมาแต่ดั้งเดิมด้วยเช่นกัน                 ในเทพนิยายกรีก ทาร์ทารัสเป็นทั้งเทพดั้งเดิมที่มีอยู่ก่อนชาวโอลิมเปียน เช่นเดียวกับชื่อที่จะอธิบายภูมิภาคของดินแดนนรก ในฐานะพระเจ้าเขาอยู่ในอันดับสามรองจากความโกลาหลและอยู่ก่อนหน้าอีรอส                 ในฐานะที่เป็นสถานที่อยู่ต่ำกว่าที่พำนักของฮาเดสและใช้เป็นคุกที่น่ากลัวที่สุด บางทีก็บอกว่าระยะห่างระหว่างทาร์ทารัสและฮาเดสนั้นเหมือนกับระยะท

นิกซ์ Nyx นิกซ์ (อังกฤษ: Nyx ภาษากรีกโบราณ: Νύξ แปลว่า กลางคืน) หรือ น็อกซ์ (Nox) ในภาษาลาตินที่ชาวโรมันเรียก เป็นหนึ่งในเทพดั้งเดิม (protogenoi)ในเทพปกรณัมกรีก นิกซ์เป็นเทพีแห่งราตรีซึ่งเกิดจากเคออสและเป็นคู่ของเอเรบัส (ความมืด) นิกซ์เป็นมารดาของเทพต่างๆ มากมาย ซึ่งรวมถึงทานาทอส (ความตาย) และฮิปนอส (นิทรา) มีรูปลักษณ์เป็นหญิงสาวผู้งดงามและทรงอำนาจ Nyx เป็นเทพโบราณที่มีภาพสมมุติว่าเป็นสสารวัตถุแห่งราตรี - ม่านหมอกดำปกคลุมไปทั่วท้องฟ้าเพื่อบดบังแสงของ Aither ซึ่งเป็นประกายสีน้ำเงินแห่งสวรรค์ และที่ตรงข้ามกับเธอคือ Hemera (ยามทิวา) ที่กระจายหมอกแห่งยามรุ่งสาง ในศิลปะโบราณ Nyx ถูกวาดขึ้นในฐานะเทพีปีกหรือคนขับรถม้า บางครั้งสวมมงกุฎด้วยหมอกแห่งความมืด บทบาทในตำนาน :- กวีฮีเลียด กล่าวว่านิกซ์และเอเรบัสเป็นผู้ให้กำเนิดเฮเมรา (เทพีแห่งยามทิวา) กับอีเธอร์ (เทพแห่งนภากาศ) จากนั้นนางจึงให้กำเนิดเทพอื่นโดยตัวนางเอง  ซึ่งล้วนแต่ไม่น่าพิสมัยทั้งสิ้น ได้แก่ :- เฮเมรา (กลางวัน) อีเธอร์ (อากาศ) โมมอส (การเย้ยหยัน) โมรอส (ชะตาวิบัติ) เคอร์ (ความตายอันโหดร้าย) ทานาทอส (ความตาย) ฮิปนอส (นิ

เอเรบัส Erebus                  Erebus โดยที่ Hesiod ได้ลำดับวงศ์ตระกูลของกลุ่มหรือระบบของเทพเจ้า ระบุไว้ว่าเขาคือหนึ่งในห้าเทพเจ้าดั้งเดิมในตำนานเทพเจ้ากรีกซึ่งเกิดจากความโกลาหลในยุคแรก เป็นการสมมุติตัวตนของความมืดและเงาที่ลึกล้ำ เป็นพี่ชายของ Nyx (กลางคืน) จากการรวมกันของ Erebus และ Nyx มีการให้กำเนิดเทพหลายคนรวมทั้ง Aether เทพนภา, Hemera เทพีแห่งทิวากาล, Hypnos (เทพแห่งนอนหลับ), Moirai (the Fates), Geras (อายุ) และ Thanatos (เทพแห่งความตาย) คำว่า Erebus ยังใช้เพื่อระบุสถานที่ซึ่งผู้วายชนม์จะไปทันทีหลังจากความตายมาเยือน เป็นต้น                 ในตำนานเทพเจ้ากรีก Erebus / ˈɛrɪbəs /, Erebos หรือ (กรีกโบราณ: Ἔρεβος, Érebos, "ความมืดลึกเงา" หรือ "ปิด") มักจะคิดว่าเป็นเทพเจ้าดั้งเดิม                 ความหมายที่รับรู้ของ Erebus คือ "ความมืด";  ตัวอย่างที่บันทึกครั้งแรกคือ "สถานที่แห่งความมืดระหว่างโลกและนรก"  ชื่อ originος นั้นมาจาก PIE * h1reg es-es / os- "ความมืด" (เปรียบเทียบภาษาสันสกฤต rájas, โกธิค riqis, นอร์สโบราณ røkkr)  

เคออส Chaos ตามตำนานกรีกเล่าว่า :- เ ทพเคออส เทพเจ้าแห่งความว่างเปล่า ทุกที่ก่อนที่จะมีจักรวาล โลก สวรรค์ บาดาล นรกนั้นมันว่างเปล่าไปหมด ไม่มีอะไรเลยจนนานแสนนานต่อมา และแล้วท่านก็ได้ให้กำเนิดเทพเจ้าทั้ง 2 พระองค์ ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งความมืด คือ เทพเอเรบัส และ เทพีนิกซ์   ซึ่งทั้งสองก็ให้กำเนิดพระโอรสพระธิดาเป็นเทพเจ้าแห่งแสงสว่าง คือ เทพเอเธอร์ และ เทพีเฮเมรา ซึ่งทำให้เห็นทุกอย่าง แน่นอนว่าเมื่อมีแสงสว่างขึ้นมา Nyx และ Hemera จึงไม่สามารถอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันได้ ดังนั้นทั้งแม่และลูกจึงต้องสลับเวลากัน ซึ่งนี่จึงเป็นสาเหตุที่เกิดเวลากลางวันกับกลางคืนขึ้นบนโลกใบนี้ (ทิวา และ ราตรี)  เ คออส (อังกฤษ: Chaos หรือ Khaos) ตามตำนานเทพปกรณัมกรีก เป็นสภาพแรกเริ่มของการมีอยู่อันเป็นต้นกำเนิดของเหล่าทวยเทพรุ่นแรก หรืออีกนัยหนึ่งก็คือความว่างเปล่าอันมืดดำของอวกาศ ในธีออโกนีหรือเทวพงศาวดารของเฮซิโอด (700 ปีก่อนค.ศ.) ถือเป็นเทพดึกดำบรรพ์องค์แรกที่ปรากฏขึ้น คำว่า "เคออส" (กรีก: χάος) ในภาษากรีก มีความหมายว่า "ความว่างเปล่าอันเวิ้งว้าง, รอยแยก" มาจากคำกริยาว่า χαίνω

เปิดตำนานเทพปกรณัม ปฐมเทพเจ้าแห่งกรีกและโรมัน ตามตำนานเทพปกรณัมกรีก หรือเรื่องปรัมปราของอารยธรรมกรีกโบราณ ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับนิทานและตำนานที่เกี่ยวข้องกับเทพเจ้า, วีรบุรุษ, ธรรมชาติของโลก รวมถึงจุดกำเนิดและความสำคัญของขนบ คติ จารีตพิธีในทางศาสนาของชาวกรีกโบราณที่เชื่อกันว่า ส่วนใหญ่มาจากบทกวีของ 'โฮเมอร์' และ 'ฮีเซียด' (Homer หรือนักดีดพิณขับลำนำเล่านิทานชั้นยอดคนหนึ่งของชาวกรีกผู้มีชีวิตอยู่ราว 800 ปีก่อนคริสตกาล ; และ Hesiod ประมาณ 700 ปีก่อนคริสต์ศตวรรษ ที่งานนิพนธ์ของมหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่มีนักวิชาการได้ศึกษาอย่างละเอียดก็พบว่า การพรรณนาคุณลักษณะของทวยเทพดังกล่าวมีอิทธิพลมาจากเทพของอารยธรรม "เมโสโปเตเมีย Mesopotamia" ซึ่งเก่าแก่กว่ากรีกแทบทั้งสิ้น) ที่กล่าวไว้ว่า :- ย้อนกลับไปในช่วงที่จักรวาลยังไม่มีอะไรเลย นอกจากความเวิ้งว้าง และความมืดมิด ไร้ระเบียบ และมีแต่ความวุ่นวายอันหาขอบเขตมิได้ สภาพนั้นเรียกว่า เคออส Chaos หรือ Khaos จนกระทั่งอีกนานแสนนานต่อมาก็เกิดเทพแห่งความว่างเปล่า นามว่าเอเรบัส Erebus และเทพีแห่งความมืด นามว่า นิกซ์ Nyx (บางก็